عملیات کربلاى چهار [3/10/65- ابوالخصیب] بود.

آن طرف آب یک نفر زخمى مرتب فریاد مى زد و کمک مى طلبید.

با یکى از برادران رفتیم و به محل حادثه رسیدیم.

هر چه سر و صدا کردیم و آن بنده خدا را مورد خطاب قرار دادیم جوابى نشنیدیم.

ناگهان خمپاره اى از راه رسید و مابین ما به زمین خورد.

براى چند لحظه چیزى نفهمیدم.

بعد دیدم هر دو نقش زمین هستیم، منتها زخم من کاریتر است.

با اصرار و التماس زیاد او را فرستادم عقب.

وضع خوبى نداشت.

من از ناحیه کمر و نخاع و او پایش زخم عمیق برداشته بود.

مى خواست با آن وضع بماند و به من کمک کند.

دشمن متوجه ما شده بود و آن نقطه را گرفته بود زیر خمپاره.

همه فکرم در آن لحظه این بود که یک نفر بیاید و نجاتم بدهد.

ساعت شش صبح زخمى شده بودم و حالا روز بالا آمده و ساعتها بود که کسى را به یارى مى خواندم.

هر چه تلاش کردم نتوانستم حرکت کنم.

مأیوس و مضطرب بودم.

ناگهان به یاد حرف فرمانده یگان افتادم که مى گفت: در سختی ها فقط به خدا پناه ببرید و از او کمک بخواهید.

اینجا بود که بى اختیار و در کمال باور و اعتقاد گفتم: الهى به امید تو. چند لحظه بعد صداى کسى را که مى گفت: زخمى کیست؟ به گوشم رسید.

با همه وجود معناى توکل را دریافتم.

تهیه و تنظیم: وبلاگ روایت هشت سال دفاع مقدس

دفاعاز نظر امام خمینی (رض) از جایگاه و اهمیت ویژه‏ای برخوردار است؛ به طوری که آن را پرورش دهنده‏ی جوهر انسانیت و مایه‏ی بروز شجاعت در انسان می‏داند:
جنگ خیلی خوب است از یک جهت و آن این است که شجاعتی را که درباطن انسان است، بروز می‏دهد و تحرک برای انسان حاصل می‏شود. انسان از آن خمودی بیرون می‏آید.» (1)
همچنین امام راحل (ره) جنگ و دفاع را ابزاری می‏داند که با آن موانع از سر راه رشد و تکامل جوامع اسلامی برداشته می‏شود: «این یک رحمتی است، صورتش انسان فکر می‏کند که کشتار است، لکن واقعش بیرون کردن یک موانعی از سر راه انسانیت است.» (2)
مخصوصا کشوری که انقلاب اسلامیکرده است و اجرای احکام نورانی اسلام را در همه‏ ی زمینه‏ ها هدف قرار داده است، دفاع و جهاد برای او تکلیفی شرعی و الهی می‏شود و صرف نظر از تأثیرات فردی و اجتماعی، باید آن را به عنوان یک تکلیف شرعی مورد توجه قرار دهد. درهمین باره نیز امام خمینی (رض) چنین فرموده‏اند:
«آحاد مردم یکی‏ یکی‏ شان تکلیف دارند برای حفظ جمهوری اسلامی؛ یک واجب عینی، اهم مسائل واجبات دنیا، اهم است و از نماز اهمیتش بیشتر است. برای اینکه این حفظ اسلام است، نماز فرع اسلام است، این تکلیف برای همه ماست.»
به طوری که ملاحظه می‏شود، دفاع و جهاد در اسلام، اهمیتی چند جانبه دارد که اهم آن را به شرح زیر می‏توان خلاصه کرد:
الف: تقویت جوهره‏ی انسانیت و آبدیده کردن روح انسان در حوادث و مشکلات
ب: بروز و ظهور عنصر شجاعت و مقاومت در انسان مؤمن و دفع رخوتها و سستیها.ج: دفع موانع از مسیر تکامل و رشد جامعه‏ی اسلامی و قطع طمع دشمنان در حمله به کشوری مقاوم و آماده دفاع.
د: وجوب شرعی جهاد و دفاع در کنار دیگر واجبات دینی، به عنوان قویترین نمود انگیزه‏ی دفاعی در اقشار مختلف جامعه انسانی
پی نوشتها:
1- صحیفه ی نور، ج13، ص 108
2- همان، ج16، ص 2
منبع: کتاب سیری در اندیشه دفاعی حضرت امام خمینی (رض)

مسأله‏ ایکه قابل توجه است این است: در آیات و روایات وارد شده که شهید زنده است شهید نمی‏میرد سؤال این است مگر سایر مؤمنین غیر از شهداء پس از مرگ زنده نیستند؟ آن‏ها می‏میرند و نابود می‏شوند که قرآن و روایات می‏گوید شهدا زنده‏ اند؟ 
پاسخاز این سؤال زیاد است فعلا ما به یک جواب اکتفا می‏کنیم و آن این است که طبق آیات و روایات که در بحث بقاء روح در همین کتاب ذکر خواهیم کرد، ارواح همه‏ی انسان‏ها پس از مرگ، در عالم برزخ زنده هستند، تا قبل از نفخه صور، چون صور اسرافیل قبل از روز قیامت دمیده شود آن‏ها هم می‏میرند سپس خداوند متعال اجسام را با ارواح دو مرتبه زنده می‏کند غیر از ارواح شهداء که آن‏هاهرگز نمی‏میرند، آن‏ها زنده هستند تا روز قیامت دلیل بر این مطلب این آیه‏ی شریفه است: 
«ونفخ فی الصور فصعق من فی السموات و من فی الأرض الا من شاء الله ثم نفخ فیه أخری فاذا هم قیام ینظرون - و أشرقت الأرض بنور ربها».
در صور اسرافیل دمیده می‏شود می‏میرند کسانی که در آسمان‏ها و زمینند مگر کسانی را که خدا بخواهد، (آن‏ها زنده‏اند).

درتفسیر وارد شده آن‏ها که زنده‏اند شهداء می‏باشند که هرگز نمی‏میرند سپس دو مرتبه صور اسرافیل دمیده می‏شود پس ناگهان همه‏ی آن‏ها که مرده بودند بپا می‏خیزند و منتظر فرمان خدایند.
مرحومحاج میرزا حبیب‏الله خویی در منهاج البراعة شرح نهج‏البلاغة حدیثی را از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله از تفسیر مجمع البیان در ذیل آیه‏ی شریفه نقل می‏کند کسانی که زنده هستند و هرگز نمی‏میرند آن‏ها شهداء می‏باشند و فی روایة ان النبی صلی الله علیه و آله سئل جبرئیل عن هذه الایة من ذا الذیلم یشاءالله یصعقهم؟ قال هم الشهداء متقلدون اسیافهم حول العرش.
معنایدیگری که شهداء زنده هستند و هرگز نمی‏میرند با وجود این که تمام ارواح درعالم برزخ زنده هستند این است که زنده بودن شهداء در عالم برزخ یک نوع زنده بودن خاصی است که چنین زنده بودن را دیگران ندارند آن خاص خاص، مخصوص شهداء است که دیگران چنین حیاتی را ندارند.
منبع: کتاب مقام شهید در پیشگاه پروردگار

چمران جنگجویی پرهیزکار و معلمی متعهد بود 

بسم الله الرحمن الرحیم 

انا لله و انا الیه راجعون 

شهادت انسان ساز سردار پرافتخار اسلام و مجاهد بیدار و متعهد راه تعالی و پیوستن به ملاء اعلی، دکتر مصطفی چمران را به پیشگاه ولی عصر ارواحنا فداه تسلیت و تبریک عرض می‏کنم. 

تسلیت از آن رو که ملت شهیدپرور ما سربازی را از دست داد که در جبهه‏ های نبرد با باطل، چه در لبنان و چه در ایران حماسه می‏آفرید و سرلوحه‏ ی مرام او اسلام عزیز و پیروزی حق بر باطل بود. او جنگجویی پرهیزکار و معلمی متعهد بود که کشور اسلامی ما به او و امثال او احتیاج مبرم داشت. و تبریک از آن رو که اسلام بزرگ چنین فرزندانی تقدیم ملتها و توده‏ های مستضعف می‏کند و سردارانی همچون او در دامن تربیت خود پرورش می‏دهد. مگر چنین نیست که زندگی عقیده و جهاد در راه آن است. 

چمران عزیز با عقیده‏ی پاک خالص غیروابسته به دسته‏جات و گروه های سیاسی و عقیده به هدف بزرگ الهی، جهاد در راه آن از آغاز زندگی شروع و با آن ختم کرد. او در جهاد، با نور معرفت و پیوستگی به خدا قدم نهاد و در راه آن به جهاد برخاست و جان  خود را نثار کرد. او با سرافرازی زیست و با سرافرازی شهید شد و به حق رسید. 

هنر آن است که بی‏ هیاهوهای سیاسی و خودنمای های شیطانی برای خدا به جهاد برخیزد و خود را فدای هدف کند نه هوی، و این هنر مردان خداست. 

او در پیشگاه خدای بزرگ با آبرو رفت. روانش شاد و یادش بخیر. و اما، ما می‏توانیم چنین هنری داشته باشیم؟ با خداست که دستمان را بگیرد و از ظلمات جهالت و نفسانیت برهاند. من این ضایعه را به ملت شریف ایران و لبنان، بلکه به ملت های مسلمان و قوای مسلح و رزمندگان در راه حق و به خاندان و برادر محترم این مجاهد عزیز تسلیت عرض می‏کنم و از خداوند تعالی رحمت برای او و صبر و اجر برای بازماندگان محترمش خواهانم

تاریخ 1 / 4 / 60 

مثل چمران بمیرید 

شماها چند سال دیگر نیستید در این عالم، چمران هم نیست، چمران با عزت و عظمت و با تعهد به اسلام جان خودش را فدا کرد و در این دنیا شرف را بیمه کرد و در آن دنیا هم رحمت خدا را بیمه کرد، ما و شما هم خواهیم رفت. مثل چمران بمیرید، مثل این سربازهایی که در مرزها کشته می‏شوند بمیرید.

تاریخ 1 / 4 / 60

منبع: کتاب ایثار و شهادت در مکتب امام خمینی

در این پست می خواهیم آیات قران را درباره تیتر بالا بررسی کرده و به جایگاه رفیع شهادت پی ببریم.

در قرآن دو آیه درباره اینکه شهادت عهدی میان خدا و مومنان است ذکر شده است که توجه شما را به آن جلب می کنم.

إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالإِنجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُم بِهِ وَذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ

خداوند از مؤمنان، جانها و اموالشان را خریدارى کرده، که (در برابرش) بهشت براى آنان باشد؛ (به این گونه که:) در راه خدا پیکار مى‏کنند، مى‏کشند و کشته مى‏شوند؛ این وعده حقّى است بر او، که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده؛ و چه کسى از خدا به عهدش وفادارتر است؟!

اکنون بشارت باد بر شما، به داد و ستدى که با خدا کرده‏اید؛ و این است آن پیروزى بزرگ! (توبه 111 )

در میان مؤمنان مردانى هستند که بر سر عهدى که با خدا بستند صادقانه ایستاده‏اند؛ بعضى پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضى دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلى در عهد و پیمان خود ندادند. هدف این است که خداوند صادقان را بخاطر صدقشان پاداش دهد، و منافقان را هرگاه اراده کند عذاب نماید یا (اگر توبه کنند) توبه آنها را بپذیرد؛ چرا که خداوند آمرزنده و رحیم است. (احزاب 23 و 24 )