دفاع از نظر امام خميني (رض) از جايگاه و اهميت ويژه‏اي برخوردار است؛ به طوري كه آن را پرورش دهنده‏ي جوهر انسانيت و مايه‏ي بروز شجاعت در انسان مي‏داند:
جنگ خيلي خوب است از يك جهت و آن اين است كه شجاعتي را كه در باطن انسان است، بروز مي‏دهد و تحرك براي انسان حاصل مي‏شود. انسان از آن خمودي بيرون مي‏آيد.» (1)
همچنين امام راحل (ره) جنگ و دفاع را ابزاري مي‏داند كه با آن موانع از سر راه رشد و تكامل جوامع اسلامي برداشته مي‏شود: «اين يك رحمتي است، صورتش انسان فكر مي‏كند كه كشتار است، لكن واقعش بيرون كردن يك موانعي از سر راه انسانيت است.» (2)
مخصوصا كشوري كه انقلاب اسلامي كرده است و اجراي احكام نوراني اسلام را در همه‏ي زمينه‏ها هدف قرار داده است، دفاع و جهاد براي او تكليفي شرعي و الهي مي‏شود و صرف نظر از تأثيرات فردي و اجتماعي، بايد آن را به عنوان يك تكليف شرعي مورد توجه قرار دهد. در همين باره نيز امام خميني (رض) چنين فرموده‏اند:
«آحاد مردم يكي‏يكي‏شان تكليف دارند براي حفظ جمهوري اسلامي؛ يك واجب عيني، اهم مسائل واجبات دنيا، اهم است و از نماز اهميتش بيشتر است. براي اينكه اين حفظ اسلام است، نماز فرع اسلام است، اين تكليف براي همه ماست.»
به طوري كه ملاحظه مي‏شود، دفاع و جهاد در اسلام، اهميتي چند جانبه دارد كه اهم آن را به شرح زير مي‏توان خلاصه كرد:
الف: تقويت جوهره‏ي انسانيت و آبديده كردن روح انسان در حوادث و مشكلات
ب: بروز و ظهور عنصر شجاعت و مقاومت در انسان مؤمن و دفع رخوتها و سستيها.ج: دفع موانع از مسير تكامل و رشد جامعه‏ي اسلامي و قطع طمع دشمنان در حمله به كشوري مقاوم و آماده دفاع.
د: وجوب شرعي جهاد و دفاع در كنار ديگر واجبات ديني، به عنوان قويترين نمود انگيزه‏ي دفاعي در اقشار مختلف جامعه انساني
پي نوشتها:
1- صحيفه ي نور، ج13، ص 108
2- همان، ج16، ص 2
منبع: كتاب سيري در انديشه دفاعي حضرت امام خميني (رض)