ساکنیان، اسفندیار - شهرکرد
سپیده‏دمانی سرد
که کارگران شبانه‏ی ذوب‏آهن،
و رفتگران خسته
در غبار می‏رسند
وقتی کبوتران سپید امامزاده‏
بر سایه‏های دکه‏ی قفل‏سازی
می‏تابند
و سیگار فروش پیر
بر دله‏ی حلبی آتش می‏زند،
مسافری که تمام راه را خواب می‏دیده
در خیابانی که روشنی لب پر می‏زند
از اتوبوس پیاده می‏شود
در کوچه‏ای که بوی نان تازه می‏دهد
با زیباترین غم‏هایش
در می‏زند
و دور می‏شود
مادر چادر نمازش را
به دندان جفت می‏کند
و تمام راه را
تا ایستگاه می‏دود
و هیچ کس نیست‏
و این هم خیالی است
و سال‏هاست که جنگ تمام شده است.
منبع: کتاب زخم سیب